陋室诗

陋室诗原文：

心悲动我神，弃置莫复陈。丈夫志四海，万里犹比邻[46] 。恩爱苟不亏，在远分日亲[47] 。何必同衾帱[48]，然后展殷勤；忧思成疾疢[49]，无乃儿女仁[50]！仓卒骨肉情[51]，能不怀苦辛。
⒀恍惚：形容捉摸不透，又形容神思不定。
堪伤。朝欢暮散，被多情、赋与凄凉。别来最苦，襟袖依约，尚有余香。算得伊、鸳衾凤枕，夜永争不思量。牵情处，惟有临歧，一句难忘。
捣麝成尘，薰薇注露，风酣百和花气。品重云头，叶翻蕉样，共说内家新制。波浮海沫，谁唤觉、鲛人春睡。清润俱饶片脑，芬E661半是沈水。
亭皋分襟地，
[1]窅(yǎo)：深远。[2]数蕊弄春犹小：指梅花迎春绽放的细小花蕊。[3]花解语，因甚无言，心事应难表：梅花善解人意，但它却不说话，(...)
唐明皇好色，日夜想找个绝代佳人；统治全国多年，竟找不到一个称心。杨玄瑛有个女儿才长成，十分娇艳；养在深闺中，外人不知她美丽绝伦。天生就的一身丽质，很难长久弃置；有朝一日，被选在皇帝身边做妃嫔。她回眸一笑时，千姿百态娇媚横生；六宫妃嫔，一个个都黯然失色万分。春寒料峭，皇上赐她到华清池沐浴；温泉水润，洗涤着凝脂一般的肌身。侍女搀扶她，如出水芙蓉软弱娉婷；初蒙皇恩润泽时，就这般娇娆涔涔。鬓发如云颜脸似花，头戴着金步摇；芙蓉帐里，与皇上度着温暖的春宵。情深春宵恨太短，一觉睡到日高起；君王深恋儿女情，从此再也不早朝。承受君欢侍君饮，终日陪伴无闲时；春从春游夜专守，双双形影不分离。后宫妃嫔有三千，个个姿色象女神；三千美色不动心，皇上只宠她一人。金屋中阿娇妆成，夜夜娇侍不离分；玉楼上酒酣宴罢，醉意伴随着春心。姊妹封夫人兄弟封公卿，封地受奖；杨家门户生光彩，令人羡慕又向往。使得天下的父母，个个改变了心愿；谁都看轻生男孩，只图生个小千金。骊山北麓华清宫，玉宇琼楼耸入云；清风过处飘仙乐，四面八方都可闻。轻歌慢舞多合拍，管弦旋律尽传神；君王终日都观看，欲心难足无止境。忽然渔阳战鼓响，惊天动地震宫阙；惊坏跳舞的歌伎，停奏霓裳羽衣曲。九重城楼与宫阙，烽火连天杂烟尘；千军万马护君王，直向西南急逃奔。翠华龙旗一路摇，队伍走走又停停；西出都城百来里，来到驿站马嵬亭。龙武军和羽林军，六军不走无奈何；缠绵委屈的美人，最终马前丧了生。贵妃头上装饰品，抛撒满地无人问；翠翘金雀玉搔头，珍贵头饰一根根。君王宠爱救不了，掩面哭成个泪人；回头再看此惨状，血泪交和涕淋淋。秋风萧索扫落叶，黄土尘埃已消遁；回环曲折穿栈道，队伍登上了剑门。峨嵋山下路险隘，蜀道艰难少人行；旌旗黯黯无光彩，日色淡淡近黄昏。泱泱蜀江水碧绿，巍巍蜀山郁青青；圣主伤心思贵妃，朝朝暮(...)
⑶荆人泣美玉：《韩非子·和氏》：楚人和氏得玉璞楚山中，奉而献之历王。历王使玉人相之，玉人曰：“石也。”王以和为诳，而刖其左足。及历王薨，武王即位，和又奉其璞而献之武王，武王使玉人相之，又曰：“石也。”王又以和为诳，而刖其右足。武王薨，文王即位，和乃抱其璞而哭于楚山之下，三日三夜，泣尽而继之以血。王闻之，使人问其故，曰：“天下之刖者多矣，子奚哭之悲也？”和曰：“吾非悲刖也，悲夫宝玉而题之以‘石’，贞士而名之以‘诳’，此吾所以悲也。”王乃使玉人理其璞而得宝焉，遂命曰：“和氏之璧”。韦应物诗：“碌碌荆山璞，卞和献君门。”缘于卞和抱玉三献，而两次遭刖，且以为“诳”，此典故常借喻贤能之人虽胸怀宏才大略，但却不为人主所识，以致报国无门。李白这句诗，是以“荆人”喻己，以“美玉”喻己材。兹据“荆人献璞”典故的内涵可知，在李白作此《赠裴》诗之前，其与唐玄宗必有所献。此可用李白诗“薄德(...)
殷勤汉殿传卮，隔江云起，暗飞青羽。南山寿石，东周宝鼎，千秋巩固。何时地拂龙衣，待迎入、玉京阆圃。看□□、剩拥湖船，三千彩御。
承上片的歇拍，下片写老年家居江南水乡的生活和感慨。“功名梦断，却泛扁舟吴楚。”愿望落空，作者被迫隐居家乡，泛舟镜湖等地，以自我解闷消遣。与他的《鹊桥仙》词写的“华灯纵(...)

陋室诗拼音解读：

xīn bēi dòng wǒ shén ，qì zhì mò fù chén 。zhàng fū zhì sì hǎi ，wàn lǐ yóu bǐ lín [46] 。ēn ài gǒu bú kuī ，zài yuǎn fèn rì qīn [47] 。hé bì tóng qīn dào [48]，rán hòu zhǎn yīn qín ；yōu sī chéng jí chèn [49]，wú nǎi ér nǚ rén [50]！cāng zú gǔ ròu qíng [51]，néng bú huái kǔ xīn 。
⒀huǎng hū ：xíng róng zhuō mō bú tòu ，yòu xíng róng shén sī bú dìng 。
kān shāng 。cháo huān mù sàn ，bèi duō qíng 、fù yǔ qī liáng 。bié lái zuì kǔ ，jīn xiù yī yuē ，shàng yǒu yú xiāng 。suàn dé yī 、yuān qīn fèng zhěn ，yè yǒng zhēng bú sī liàng 。qiān qíng chù ，wéi yǒu lín qí ，yī jù nán wàng 。
dǎo shè chéng chén ，xūn wēi zhù lù ，fēng hān bǎi hé huā qì 。pǐn zhòng yún tóu ，yè fān jiāo yàng ，gòng shuō nèi jiā xīn zhì 。bō fú hǎi mò ，shuí huàn jiào 、jiāo rén chūn shuì 。qīng rùn jù ráo piàn nǎo ，fēn E661bàn shì shěn shuǐ 。
tíng gāo fèn jīn dì ，
[1]yǎo (yǎo)：shēn yuǎn 。[2]shù ruǐ nòng chūn yóu xiǎo ：zhǐ méi huā yíng chūn zhàn fàng de xì xiǎo huā ruǐ 。[3]huā jiě yǔ ，yīn shèn wú yán ，xīn shì yīng nán biǎo ：méi huā shàn jiě rén yì ，dàn tā què bú shuō huà ，(...)
táng míng huáng hǎo sè ，rì yè xiǎng zhǎo gè jué dài jiā rén ；tǒng zhì quán guó duō nián ，jìng zhǎo bú dào yī gè chēng xīn 。yáng xuán yīng yǒu gè nǚ ér cái zhǎng chéng ，shí fèn jiāo yàn ；yǎng zài shēn guī zhōng ，wài rén bú zhī tā měi lì jué lún 。tiān shēng jiù de yī shēn lì zhì ，hěn nán zhǎng jiǔ qì zhì ；yǒu cháo yī rì ，bèi xuǎn zài huáng dì shēn biān zuò fēi pín 。tā huí móu yī xiào shí ，qiān zī bǎi tài jiāo mèi héng shēng ；liù gōng fēi pín ，yī gè gè dōu àn rán shī sè wàn fèn 。chūn hán liào qiào ，huáng shàng cì tā dào huá qīng chí mù yù ；wēn quán shuǐ rùn ，xǐ dí zhe níng zhī yī bān de jī shēn 。shì nǚ chān fú tā ，rú chū shuǐ fú róng ruǎn ruò pīng tíng ；chū méng huáng ēn rùn zé shí ，jiù zhè bān jiāo ráo cén cén 。bìn fā rú yún yán liǎn sì huā ，tóu dài zhe jīn bù yáo ；fú róng zhàng lǐ ，yǔ huáng shàng dù zhe wēn nuǎn de chūn xiāo 。qíng shēn chūn xiāo hèn tài duǎn ，yī jiào shuì dào rì gāo qǐ ；jun1 wáng shēn liàn ér nǚ qíng ，cóng cǐ zài yě bú zǎo cháo 。chéng shòu jun1 huān shì jun1 yǐn ，zhōng rì péi bàn wú xián shí ；chūn cóng chūn yóu yè zhuān shǒu ，shuāng shuāng xíng yǐng bú fèn lí 。hòu gōng fēi pín yǒu sān qiān ，gè gè zī sè xiàng nǚ shén ；sān qiān měi sè bú dòng xīn ，huáng shàng zhī chǒng tā yī rén 。jīn wū zhōng ā jiāo zhuāng chéng ，yè yè jiāo shì bú lí fèn ；yù lóu shàng jiǔ hān yàn bà ，zuì yì bàn suí zhe chūn xīn 。zǐ mèi fēng fū rén xiōng dì fēng gōng qīng ，fēng dì shòu jiǎng ；yáng jiā mén hù shēng guāng cǎi ，lìng rén xiàn mù yòu xiàng wǎng 。shǐ dé tiān xià de fù mǔ ，gè gè gǎi biàn le xīn yuàn ；shuí dōu kàn qīng shēng nán hái ，zhī tú shēng gè xiǎo qiān jīn 。lí shān běi lù huá qīng gōng ，yù yǔ qióng lóu sǒng rù yún ；qīng fēng guò chù piāo xiān lè ，sì miàn bā fāng dōu kě wén 。qīng gē màn wǔ duō hé pāi ，guǎn xián xuán lǜ jìn chuán shén ；jun1 wáng zhōng rì dōu guān kàn ，yù xīn nán zú wú zhǐ jìng 。hū rán yú yáng zhàn gǔ xiǎng ，jīng tiān dòng dì zhèn gōng què ；jīng huài tiào wǔ de gē jì ，tíng zòu ní shang yǔ yī qǔ 。jiǔ zhòng chéng lóu yǔ gōng què ，fēng huǒ lián tiān zá yān chén ；qiān jun1 wàn mǎ hù jun1 wáng ，zhí xiàng xī nán jí táo bēn 。cuì huá lóng qí yī lù yáo ，duì wǔ zǒu zǒu yòu tíng tíng ；xī chū dōu chéng bǎi lái lǐ ，lái dào yì zhàn mǎ wéi tíng 。lóng wǔ jun1 hé yǔ lín jun1 ，liù jun1 bú zǒu wú nài hé ；chán mián wěi qū de měi rén ，zuì zhōng mǎ qián sàng le shēng 。guì fēi tóu shàng zhuāng shì pǐn ，pāo sā mǎn dì wú rén wèn ；cuì qiào jīn què yù sāo tóu ，zhēn guì tóu shì yī gēn gēn 。jun1 wáng chǒng ài jiù bú le ，yǎn miàn kū chéng gè lèi rén ；huí tóu zài kàn cǐ cǎn zhuàng ，xuè lèi jiāo hé tì lín lín 。qiū fēng xiāo suǒ sǎo luò yè ，huáng tǔ chén āi yǐ xiāo dùn ；huí huán qǔ shé chuān zhàn dào ，duì wǔ dēng shàng le jiàn mén 。é méi shān xià lù xiǎn ài ，shǔ dào jiān nán shǎo rén háng ；jīng qí àn àn wú guāng cǎi ，rì sè dàn dàn jìn huáng hūn 。yāng yāng shǔ jiāng shuǐ bì lǜ ，wēi wēi shǔ shān yù qīng qīng ；shèng zhǔ shāng xīn sī guì fēi ，cháo cháo mù (...)
⑶jīng rén qì měi yù ：《hán fēi zǐ ·hé shì 》：chǔ rén hé shì dé yù pú chǔ shān zhōng ，fèng ér xiàn zhī lì wáng 。lì wáng shǐ yù rén xiàng zhī ，yù rén yuē ：“shí yě 。”wáng yǐ hé wéi kuáng ，ér yuè qí zuǒ zú 。jí lì wáng hōng ，wǔ wáng jí wèi ，hé yòu fèng qí pú ér xiàn zhī wǔ wáng ，wǔ wáng shǐ yù rén xiàng zhī ，yòu yuē ：“shí yě 。”wáng yòu yǐ hé wéi kuáng ，ér yuè qí yòu zú 。wǔ wáng hōng ，wén wáng jí wèi ，hé nǎi bào qí pú ér kū yú chǔ shān zhī xià ，sān rì sān yè ，qì jìn ér jì zhī yǐ xuè 。wáng wén zhī ，shǐ rén wèn qí gù ，yuē ：“tiān xià zhī yuè zhě duō yǐ ，zǐ xī kū zhī bēi yě ？”hé yuē ：“wú fēi bēi yuè yě ，bēi fū bǎo yù ér tí zhī yǐ ‘shí ’，zhēn shì ér míng zhī yǐ ‘kuáng ’，cǐ wú suǒ yǐ bēi yě 。”wáng nǎi shǐ yù rén lǐ qí pú ér dé bǎo yān ，suí mìng yuē ：“hé shì zhī bì ”。wéi yīng wù shī ：“lù lù jīng shān pú ，biàn hé xiàn jun1 mén 。”yuán yú biàn hé bào yù sān xiàn ，ér liǎng cì zāo yuè ，qiě yǐ wéi “kuáng ”，cǐ diǎn gù cháng jiè yù xián néng zhī rén suī xiōng huái hóng cái dà luè ，dàn què bú wéi rén zhǔ suǒ shí ，yǐ zhì bào guó wú mén 。lǐ bái zhè jù shī ，shì yǐ “jīng rén ”yù jǐ ，yǐ “měi yù ”yù jǐ cái 。zī jù “jīng rén xiàn pú ”diǎn gù de nèi hán kě zhī ，zài lǐ bái zuò cǐ 《zèng péi 》shī zhī qián ，qí yǔ táng xuán zōng bì yǒu suǒ xiàn 。cǐ kě yòng lǐ bái shī “báo dé (...)
yīn qín hàn diàn chuán zhī ，gé jiāng yún qǐ ，àn fēi qīng yǔ 。nán shān shòu shí ，dōng zhōu bǎo dǐng ，qiān qiū gǒng gù 。hé shí dì fú lóng yī ，dài yíng rù 、yù jīng láng pǔ 。kàn □□、shèng yōng hú chuán ，sān qiān cǎi yù 。
chéng shàng piàn de xiē pāi ，xià piàn xiě lǎo nián jiā jū jiāng nán shuǐ xiāng de shēng huó hé gǎn kǎi 。“gōng míng mèng duàn ，què fàn biǎn zhōu wú chǔ 。”yuàn wàng luò kōng ，zuò zhě bèi pò yǐn jū jiā xiāng ，fàn zhōu jìng hú děng dì ，yǐ zì wǒ jiě mèn xiāo qiǎn 。yǔ tā de 《què qiáo xiān 》cí xiě de “huá dēng zòng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

承上片的歇拍，下片写老年家居江南水乡的生活和感慨。“功名梦断，却泛扁舟吴楚。”愿望落空，作者被迫隐居家乡，泛舟镜湖等地，以自我解闷消遣。与他的《鹊桥仙》词写的“华灯纵(...)
唐明皇好色，日夜想找个绝代佳人；统治全国多年，竟找不到一个称心。杨玄瑛有个女儿才长成，十分娇艳；养在深闺中，外人不知她美丽绝伦。天生就的一身丽质，很难长久弃置；有朝一日，被选在皇帝身边做妃嫔。她回眸一笑时，千姿百态娇媚横生；六宫妃嫔，一个个都黯然失色万分。春寒料峭，皇上赐她到华清池沐浴；温泉水润，洗涤着凝脂一般的肌身。侍女搀扶她，如出水芙蓉软弱娉婷；初蒙皇恩润泽时，就这般娇娆涔涔。鬓发如云颜脸似花，头戴着金步摇；芙蓉帐里，与皇上度着温暖的春宵。情深春宵恨太短，一觉睡到日高起；君王深恋儿女情，从此再也不早朝。承受君欢侍君饮，终日陪伴无闲时；春从春游夜专守，双双形影不分离。后宫妃嫔有三千，个个姿色象女神；三千美色不动心，皇上只宠她一人。金屋中阿娇妆成，夜夜娇侍不离分；玉楼上酒酣宴罢，醉意伴随着春心。姊妹封夫人兄弟封公卿，封地受奖；杨家门户生光彩，令人羡慕又向往。使得天下的父母，个个改变了心愿；谁都看轻生男孩，只图生个小千金。骊山北麓华清宫，玉宇琼楼耸入云；清风过处飘仙乐，四面八方都可闻。轻歌慢舞多合拍，管弦旋律尽传神；君王终日都观看，欲心难足无止境。忽然渔阳战鼓响，惊天动地震宫阙；惊坏跳舞的歌伎，停奏霓裳羽衣曲。九重城楼与宫阙，烽火连天杂烟尘；千军万马护君王，直向西南急逃奔。翠华龙旗一路摇，队伍走走又停停；西出都城百来里，来到驿站马嵬亭。龙武军和羽林军，六军不走无奈何；缠绵委屈的美人，最终马前丧了生。贵妃头上装饰品，抛撒满地无人问；翠翘金雀玉搔头，珍贵头饰一根根。君王宠爱救不了，掩面哭成个泪人；回头再看此惨状，血泪交和涕淋淋。秋风萧索扫落叶，黄土尘埃已消遁；回环曲折穿栈道，队伍登上了剑门。峨嵋山下路险隘，蜀道艰难少人行；旌旗黯黯无光彩，日色淡淡近黄昏。泱泱蜀江水碧绿，巍巍蜀山郁青青；圣主伤心思贵妃，朝朝暮(...)

相关赏析

我、我、我，轻将这猿臂舒，是、是、是，骨碌碌睁怪眼冲寇怒，明晃晃剑离匣生杀雾。秦公，你这里有埋伏军！一只手将腰带捽，谁敢将我当拦住！你若伏输，罢军卒，送俺出函关路。秦公，你手下将若有个向前来，我先杀大王。一应军将退后，不得助手。大王，你索送俺出渑池去咱。大王，今日多蒙管顾，异日必当重谢。我将送你出函关，到是伶俐。某领大军接应主(...)
游览花间却失去了游春的伴侣，只有独自探寻芬芳。入(...)
③：表达感情，表示程度深。
[1]窅(yǎo)：深远。[2]数蕊弄春犹小：指梅花迎春绽放的细小花蕊。[3]花解语，因甚无言，心事应难表：梅花善解人意，但它却不说话，(...)

作者介绍

陈秀峻 秀峻字粹山，安南国王侄，武道侯子，封文绍侯，更文义侯。